donderdag 27 augustus 2009

Zo ben ik nu eenmaal!


“Bij een talent komen enkele keuzes kijken, maar daarbij gaat het alleen om de vraag of men het talent wil polijsten en of men het wil toepassen; er is geen keuze of men het al dan niet wil bezitten.” (1) Aldus Martin Seligman, wetenschapper en grondlegger van de Positieve Psychologie, in zijn boek “Gelukkig zijn kun je leren”, wat overigens een boek naar mijn hart was en een absolute aanrader als je meer wilt weten over je eigen mogelijkheden om gelukkig(er) te zijn (vandaar natuurlijk die titel…). Mij raakte vooral het verband dat volgens Seligman bestaat tussen gelukkig zijn en keuzes maken.

“Ook bij een competentie komen keuzes kijken over wanneer die te gebruiken en of men die wil blijven versterken, maar er is om te beginnen ook de keuze om die competentie te verwerven”. Aha! Dus als het om een talent gaat, kom je wel weg met het excuus “zo ben ik nu eenmaal” maar als het om een competentie gaat, is het een ander verhaal. Volgens Seligman kun je dus beslissen dat je bijvoorbeeld wijsheid en kennis, moed, liefde en menselijkheid, rechtvaardigheid, gematigdheid, spiritualiteit en transcendentie als competenties in je leven wilt en daar sterk in wilt zijn.

Met andere woorden, zegt hij: “Deugd (…) hangt op doorslaggevende wijze van wil en keuze af (…). Mooi hè? Dus onze geest zit volgens Seligman (en al het onderzoek dat hij ernaar gedaan heeft) zo in elkaar, dat als we willen en ervoor kiezen, we bepaalde kwaliteiten ons eigen kunnen maken en in ons leven in kunnen zetten en versterken. Wat een mogelijkheden! Seligman vat het als volgt samen (en ik gebruik graag zijn woorden):

Het opbouwen van competenties en deugden en ze in het dagelijks leven toepassen zijn voornamelijk een kwestie van het maken van keuzen. Het (…) heeft niets te maken met leren, trainen of conditioneren, maar alles met ontdekken, creëren en eigen maken. (…)
En tot slot schrijft hij ter inspiratie (vrij vertaald door mij):

Laat uw eigen vindingrijkheid en uw verlangen om het goede leven te leiden het overnemen!

Krijg je er al zin in als je dit leest? Of juist niet? Ik ben benieuwd en hoor graag je reactie!


(1) p.150-151 Gelukkig zijn kun je leren Martin E.P. Seligman, 2002.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten