De eekhoorn is besluiteloos

De komende weken een drieluik van één van mijn favoriete verhalenschrijvers: Toon Tellegen. Uiteraard over het maken van keuzes… en met veel dank! In dit eerste deel een verhaal over de eekhoorn die zich afvraagt of hij besluiteloos en daarvan behoorlijk in de war raakt.

Hoe en wat kiest hij uiteindelijk en hoe vindt hij een weg uit zijn ingewikkelde gedachten?

’s Ochtends als hij wakker werd wist de eekhoorn soms niet goed wat hij denken moest van zichzelf.
Hij rekte zich dan uit en vroeg zich af: zou ik nu besluiteloos zijn? Dan dacht hij enige tijd na over de besluiteloosheid. Hij vond het een mooi woord, besluiteloosheid, maar hij kon er nooit goed achterkomen wat het precies betekende. Vervolgens zei hij tegen zichzelf: ‘Eekhoorn, doe nu óf gewoon óf ongewoon óf iets nieuws óf niets óf je kleren aan.’
Meestal deed hij dan het vierde: niets. Maar als hij een tijdlang niets gedaan had kon hij ontevreden worden over zichzelf en roepen: ‘Eekhoorn, kies nu of kies niet, één van beide! Desnoods slaak je een zucht.’
Als hij dan niets koos was hij toch tevreden want dan had hij de tweede mogelijkheid gekozen.
Allengs werden zijn gedachten dan ingewikkelder en soms raakten zij zelfs helemaal in de knoop. De eekhoorn wilde dan denken: ontwar jezelf! Maar door de knoop in zijn gedachten kwam hij niet aan die gedachte toe. Roerloos lag hij dan in bed en keek omhoog. Maar zijn plafond drong niet tot hem door. Dat kon duren tot de honger hem uit zijn bed joeg, naar de kast liet lopen, een beukenoot liet pakken en in een stoel voor het raam liet neervallen om gulzig te gaan knabbelen. Zijn gedachten raakten dan meestal ongemerkt weer uit de knoop.
Na zo’n ochtend bleven zijn gedachten eenvoudig en weinig eisend. Hij lag de hele dag op de tak voor zijn deur of voerde een onbelangrijk gesprek met de mier aan de rand van het bos. Soms maakten zij plannen en soms namen zij zich voor om nooit meer iets te beleven.
‘Wat moet dat heerlijk zijn,’ zei de mier.
‘Ja,’ zei de eekhoorn dan, half in slaap. Hij hoorde meestal niet meer dat de mier hem even later op zijn schouder tikte en riep:’Eekhoorn! Ga je mee?’
‘Drghjyt,’ mompelde hij dan, of ‘Mirrrr’ of ‘Gr’.
‘Ik vind het hier niets!’ riep de mier dan soms. Maar de eekhoorn sliep zelfs vaak nog als de mier hem aan zijn staart meesleepte, het bos in, op weg naar een groot en ingewikkeld avontuur. (1)

(1) P.142-143 Misschien wisten zij alles – 214 verhalen over de eekhoorn en de andere dieren Toon Tellegen, Querido 1998.

Wat vind jij ervan? Je reactie is van harte welkom!

Wil je dit bericht graag aan iemand doorsturen? Geen probleem, graag zelfs!

Wil je deze berichten voortaan per e-mail ontvangen? Dat kan! Mail naar info@luckylil.nl met als onderwerp “ik wil berichten ontvangen”.

Wil je keuzes maken die écht bij je passen? En wil je weten hoe ik je daarbij kan helpen? Neem dan contact met mij op (lilian@luckylil.nl of tel. 071-5142922).