Waarom voor jou en niet voor je baas?

Het is alweer even geleden dat ik definitief besloot me te richten op mensen. Dat klinkt misschien raar, wat ik vooral bedoel is dat ik besloot me niet meer te richten op organisaties.

Als coach werk ik met individuen en met hen sluit ik een contract. In dat contract staat beschreven wat er aan de hand is, wat het doel van de coaching in dat kader is en welke bijbehorende zakelijke afspraken we daarover gemaakt hebben. De gecoachte is dus mijn klant, zo zou je het ook kunnen zeggen. En dus niet zijn of haar baas, zoals best gebruikelijk is. Wat mij betreft is het aan elke coach en gecoachte zelf te doen waar hij of zij zich goed bij voelt, en ik ben op dat punt bij mezelf begonnen.

Ik vind het prettig en overzichtelijk om direct afspraken te maken met degene voor wie ik werk. Ik coach degene die eigenaar is van het te bereiken doel en wiens belangen op tafel komen te liggen tijdens de coaching.

Het gaat primair om jouw ontwikkeling in de coaching, los van de context waar je je in bevindt. Die context speelt uiteraard wel een rol, maar jij bepaalt de waarde ervan en ik heb daar verder geen belang bij. Geen gesprekken met z’n drieën, geen verborgen agenda’s, geen coaching als zoethoudertje voor een ander probleem, geen gedoe. Zo ervaar ik dat en ik vaar er wel bij. En de mensen die ik coach ook, voor zover ik dan kan inschatten.

Dus, daarom voor jou en niet voor je baas.

Ik ben benieuwd hoe jullie dat zien, alvast bedankt voor jullie reacties!