Opvoeden, keuzes en het ego

Het nieuwe jaar begin ik graag met inspiratie over het maken van keuzes uit literatuur over opvoeden. Als moeder van twee kleintjes lees ik graag over opvoeden. Het inspireert me en geeft me ideeën. Het helpt me om afstand te nemen en mijn rol als moeder te kunnen beschouwen, te kunnen relativeren en er bewust mee om te gaan. En, last but not least, ervan te genieten.

Zo leerde ik onlangs dat kinderen het maken van keuzes eigenlijk pas aankunnen als ongeveer tweeënhalf jaar zijn. Voor die tijd zijn kinderen nog niet toe aan keuzes maken en hoef je ze als ouder er niet mee te belasten of in te stimuleren. Handige geruststelling.

Met onze dochter van 5 zijn wel al vroeg begonnen met het leren maken van keuzes. Gelukkig niet voor ze ongeveer tweeënhalf was (als ik het me goed herinner), maar wel zodra ze eraan toe was. Inmiddels ken ik haar als een jongedame die over het algemeen wel weet wat ze wil. Als dat niet het geval is, dan kan het helpen om haar twee keuzes te geven. Zo ontdekt ze dan wat ze wilt. Verkeerd gekozen? Kan gebeuren. Soms kun je terug, soms niet. Zo bouw je ervaring op met het maken van keuzes en de gevolgen ervan en hoe je daarmee om kunt gaan. En dat de wereld meestal niet vergaat… Het blijft boeiend om te zien hoe onze kleuter hiermee omgaat, een mooi onderdeel van opvoeden en meemaken.

En zo leerde ik ook dat het maken van keuzes je ego voedt. Ha! Op allerlei plekken leren we als volwassenen hoe we ons ego beter kunnen afpellen om er minder last van te hebben. Bij kinderen mag je nog even gebruik maken van dit handige instrument. En als het je als volwassene goed uitkomt, zou ik zeggen, doe je voordeel met de volgende tip, toegepast op je keuze naar keuze.

De tip waar ik het bovenstaande van leerde heeft de titel: keuzemogelijkheid.
“Inspraak kan ook tot eten aanzetten. Door bijvoorbeeld twee groentes te koken, heeft het kind de keuze welke het neemt. Dat zal, negatief beschouwd, de minst vieze zijn, maar als je het positief benoemt mag het de lekkerste groente nemen. Of laat het kind twee of drie groentes kiezen die hij niet echt lekker vindt en die hij dus niet hoeft te eten. Door die af en toe bewust op het menu te zetten en het kind wat betreft de groente royaal vrijaf te geven, geef je het ego van het kind genoeg stof om er weer een tijdje tegen te kunnen. Overigens werken deze adviezen pas goed vanaf een moment dat een kind dit soort keuzes ook echt aankan, en dat is ongeveer vanaf tweeënhalf jaar.”

Succes ermee! En laat me horen wat het je heeft opgeleverd…

(1) p.113 Paulien Bom Kinderen en grenzen stellen. Opvoeden met gezond verstand. Lifetime 2003.


Wat vind jij ervan? Ik ben benieuwd naar je reactie, liefst op www.luckylil.nl bij dit weblog!

Wil je dit bericht graag aan iemand doorsturen? Geen probleem, graag zelfs!

Wil je deze berichten voortaan per e-mail ontvangen? Dat kan! Ga naar het weblog op www.luckylil.nl en laat daar je mailadres achter.

Wil je keuzes maken die écht bij je passen? En wil je weten hoe ik je daarbij kan helpen? Neem dan contact met mij op (lilian@luckylil.nl of tel. 071-5142922).