De afgelopen dagen heb ik met veel belangstelling in de media gelezen over de reactie van Sven Kramer op het missen van zijn wissel. Wat zou er gebeuren? “Sven wanhopig, coach belooft plechtig nooit meer te coachen”. “Coach op staande voet ontslagen en Kramer net op tijd losgerukt waardoor ernstige verwondingen voorkomen konden worden”. Of: “De schaatser die nooit meer zijn succes vond na fatale fout coach”?
Ik hoor mensen vaak zeggen dat als het gaat om het maken van keuzes, er altijd externe factoren zijn waar je écht niks aan kan doen en waar je écht alleen maar ongelukkig van kunt worden. Voorbeelden die dan vaak genoemd worden zijn sterfgevallen en lichamelijke ongelukken.
Zou het mislopen van een gouden Olympische medaille door een menselijke fout daarbij horen? Eerlijk gezegd had ik allerlei nare scenario’s in gedachten, totdat de beide heren zelf met hun verhaal naar de pers kwamen.
Wat een prachtig voorbeeld van de mogelijkheden die je toch nog hebt! Kramer kiest ervoor door te gaan, zelfs met deze coach, op naar het volgende succes.
Natuurlijk is het klote, én het helpt niet om bij de pakken neer te gaan zitten. Erdoorheen en doorgaan. Geweldig, wat een karakter en wat een groot hart. En voor de coach: wat een moed om door te gaan.
Ik wens beide heren heel veel succes de komende tijd en voor over vier jaar alvast een aantal alsnog welverdiende gouden plakken!
Wat vind jij ervan? Je reactie is van harte welkom!
Wil je keuzes maken die écht bij je passen? En wil je weten hoe ik je daarbij kan helpen? Neem dan contact met mij op (lilian@luckylil.nl of tel. 071-5142922).
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten