That’s where choosing starts!

Bewustzijn geeft je het vermogen om te zien dat je maar één ding kunt kiezen. Dat las ik in een interview met Isaac Shapiro, een man die ik verder niet ken. De interviewer legt de visie van Shapiro als volgt uit:

“Het gaat dus om bewustwording. En niet om iets wat we zo goed lijken te kennen, namelijk keuzevrijheid. Het grappige voorbeeld dat hij geeft is dit:

Je loopt op straat en er ligt hondenpoep, maar je ziet het niet. Heb je dan een keuze? Nee, je hebt geen keus. Je stapt erin of niet. Stap je er wel in, dan heb je een probleem: “here the suffering starts!”. Dit probleem wil je dan eigenlijk neerleggen bij de hond, diens eigenaar of het gemeentebestuur.

Situatie 2 is dat je de hondenpoep wél ziet. “Heb je dan een keus?” Nee, eigenlijk niet, want je zult er 100% zeker niet in stappen. Het gaat dus om bewustzijn en niet om kiezen. Bewustzijn geeft je het vermogen om te zien dat je maar één ding kunt kiezen.” (1)

Mijn eerste bezwaar tegen deze redenatie is dat het leven niet bestaat uit keuzes tussen wel of niet in de hondenpoep stappen. Soms is het vast vergelijkbaar, maar de keuzes waar we mee worstelen zijn lang niet altijd zo duidelijk en ook ligt antwoord lang niet altijd zo voor de hand. Wat doe je als er vele voor- en nadelen zijn die niet doorslaggevend lijken? Als je niet weet wat je eigenlijk wilt? Of als je een andere mening hebt dan de gangbare opvatting?

Ten tweede ben ik het niet eens met: “here the suffering starts!”. Dat is juist waar het keuzes maken begint, daar wordt het volgens mij pas interessant. Het gaat er niet om of je wel of niet in de hondenpoep stapt, het gaat erom wat je doet en hoe je reageert als het je is overkomen. Je kunt namelijk wel zelf bepalen hoe je erop reageert! Wordt je boos als je in de poep stapt? Trap je tegen de dichtstbijzijnde boom? Begin je te schelden tegen de eerste de beste hondenbezitter die je tegenkomt? Besluit je een flinke boze brief aan de gemeente te sturen? Of lach je erom? Ben je blij dat je er slechts ingestapt bent en niet erover uitgegleden? Zeg je tegen jezelf: “Nou, als dat het ergste is wat me overkomt vandaag, dan valt het allemaal nog wel mee”? Ga je eens langs bij de buurtvereniging om te onderzoeken of je een bijdrage kan leveren voor schonere stoepen in de buurt? Of…?

That’s where choosing starts! Het doet me ook denken aan dat mooie gebed, the Serenity Prayer van Elisabeth Sifton: "God, give us the grace to accept with serenity the things that cannot be changed, courage to change the things which should be changed, and the wisdom to distinguish the one from the other." Waar de heer Shapiro de nadruk legt op de dingen die we niet kunnen veranderen, wil ik me graag bewust zijn van de dingen die we wel kunnen beïnvloeden.

Denk jij ook dat keuzevrijheid gaat over hoe je reageert op wat je overkomt? Of vind jij ook dat “here the suffering starts!”. Ik ben benieuwd, alvast bedankt voor je reactie!

(1) p.203 CoachingGids 2008-2009.