Fuck! Ik ben een feminist

Roos leerde ik kennen als collega bij het IPP. Al gauw kreeg ik de indruk dat wat zij bij ons deed, niet echt aansloot bij haar kwaliteiten en ambities. Maar ik genoot van haar gezelligheid, de gesprekken die we af en toe hadden over haar werk voor de Alternatieve Vakbond, plannen voor een boek en ze nam haar kinderen mee naar een borrel, iets wat bij ons niet gebruikelijk was. “Waarom eigenlijk”? vroeg ik me toen af…

Toen ze haar kind op het schoolplein vergat, was ik er niet bij. Ik maakte wel mee dat haar tijdelijke aanstelling geen vaste werd en Roos weer vertrok. Jammer…en we spraken af elkaar op de hoogte te houden van onze plannen rond het combineren van werk en ouderschap.

Voor mij betekent dat vooral dat Michiel en ik alles zoveel mogelijk samen doen of delen, ook de zorg voor Hannah en ons huis. Voor Roos betekent dat veel meer, waaronder het schrijven van een boek waarin heerlijk wordt vooruitgelopen op de tijdgeest.

Wat een verademing te lezen dat het helemaal niet raar is om als ouders allebei interessant werk te willen doen en je kind te willen zien opgroeien! Wat heerlijk dat er meer mensen zijn die deze wens hebben! Wat zou het geweldig zijn als we er in ons mooie welvarende land meer kansen voor kunnen maken en grijpen!

Nu haar boek een hit is, vooral onder leeftijdgenoten, ben ik benieuwd hoe het met haar eigen balans is nu. Op www.rooswouters.nl lees ik met welke boeiende dingen ze bezig is, ze geeft mee vorm aan de tijdgeest en het bijbehorende gedachtegoed nu. Ze zorgt er o.a. voor dat over een paar jaar de keuzes die Michiel en ik maken niet zo bijzonder meer zijn. Wat zou dat geweldig zijn…

Met plezier citeer ik uit haar boek, uit een gesprek dat zij voert met een jonge moslima, een gedeelte over keuzes maken, uiteraard…: “Geef elkaar wat meer tijd en ruimte, en wijs anderen niet meteen af. Je moet ervoor waken dat je niet alle deuren tegelijk openzet. We willen nu vaak alles kunnen, en moeten dat dan ook meteen. Het lijkt wel of we daar een religie van hebben gemaakt. We creëren nieuwe geboden en dogma’s.
Dat komt doordat de nieuwe generatie zoveel vrijheid heeft terwijl ze nog niet heeft geleerd om selectief en bewust met die vrijheid om te gaan. We weten nog niet goed welke deuren we ook best nog even gesloten mogen laten. Deze generatie kan zoveel, maar vergeet zich af te vragen of ze ook wil wat zij kan.”

Roos, dankjewel!

(1) p.110 Wouters, Roos “Fuck! Ik ben een feminist”