vrijdag 4 april 2008

Streven naar geluk of juist niet?...

Toeval of niet, afgelopen maandag kwam ik in een half uur tijd twee nogal tegengestelde benaderingen van geluk tegen. De ene benadering las ik in de trein in een boek van Deepak Chopra (zie ook mijn vorige blog). In “Leven in Overvloed” schrijft hij dat we op aarde zijn om alle mensen met wie we in contact komen gelukkig te maken.


"Het leven ontwikkelt zich van nature in de richting van geluk. We moeten ons voortdurend afvragen of wat we doen onszelf en degenen om ons heen gelukkig maakt. Wat geluk is het ultieme doel, het doel der doelen.


Als we naar geld streven, of naar een goede relatie, of naar een geweldige baan, streven we eigenlijk naar geluk. We maken de vergissing niet rechtstreeks op het geluk af te gaan. Als we dat wel deden, zou al het andere volgen.” (1) Ongeveer op hetzelfde moment viel mijn oog op een artikel in de krant van een medereiziger: “Is al dat jagen op geluk wel gezond?” Het artikel gaat over een hierover geschreven boek van Eric G. Wilson: “Verslaafd aan geluk”. Hij ziet in de obsessie met geluk vooral angst.

“We beginnen te vergeten dat er zonder verdriet geen vreugde bestaat, dat het licht juist zo prettig is naast de schaduw, dat eenzaam mijmeren vaak tot de beste inzichten leidt. Al dat verlangen naar geluk helpt niet tegen de angst voor de donkere kant van het leven. Het cultiveren van een totaal gelukkige maatschappij betekent het weken van een angstcultuur.” (2)


Terwijl ik dit schrijf bedenk ik me dat de heren het wellicht minder met elkaar eens te zijn dan ze denken… maar wat denken jullie ervan? Ik heb wel zin in een lekkere discussie… kom maar op met die reacties!


(1) p.37 Leven in overvloed Deepak Chopra

(2) p. 14-15 MA.DAG 31.03.2008 /www.hartenziel.nl

4 opmerkingen:

  1. Ik heb de neiging Wilson wat meer gelijk te geven dan Chopra.

    Mijn eigen adagium voor leven is:
    leren en genieten.
    Ook denk ik dat ieder mens zich prettig wil voelen en daarom streeft naar geluk.

    Geluk beschouw ik als een gevoel dat uitdrukt dat het het goed met je gaat en dat je de goede dingen doet.
    Maar met je alleen maar gelukkig voelen, groei je niet en leer je niet. Je alleen maar gelukkig voelen, zou wel eens kunnen leiden tot een wat schrale en klinische versie van geluk. Ik denk dat als geluk wordt afgewisseld door ongeluk dit tot geestelijke groei kan leiden.
    Dit HOEFT overigens niet zo te zijn, ik denk dat het alleen het geval is als je de stap kunt maken om op een positieve manier naar bepaalde vormen van ongeluk kunt kijken.

    Rottigheid en tegenslag kan een mens doen groeien, tenminste als hij er niet blijvend door overweldigd wordt.
    Dat proces noem je loutering.

    Ik denk dat Chopra de waarde van loutering onderschat. Hij meent dat mensen kunnen kiezen voor heel groot geluk en zich niet hoeven bezig te houden met ellende.
    Wilson zegt juist dat ellende leidt tot een verdieping van je geluksgevoel.

    Ik ben het daar tot een bepaalde hoogte mee eens. Ik vind het persoonlijk een groot goed dat we van die serieuze dagen hebben als 4mei en ik vind dat het af en toe bezig zijn met de dood, me verdieping geeft en de tegenslag die ik zelf heb meegemaakt, me gelouterd heeft.

    Aan de andere kant denk ik wel, dat ieder mens uiteindelijk naar geluk streeft en geluk heeft meer met leven dan de dood te maken.
    Of te wel: al te lang blijven hangen in een gevoel van ongeluk lijkt me niet goed noch gezond.

    Kort en goed: ik denk dat het goed & gezond is om naar geluk te streven, maar af en toe een ommetje maken naar minder prettige ervaringen, zou ik aanraden om niet uit de weg te gaan, omdat anders het geluksgevoel wat kaal & klinisch zou kunnen worden.
    Ongeluk kan in bepaalde gevallen louterend werken en dit leidt niet perse tot meer of dieper geluk, maar kan wel tot dieper inzicht leiden.

    En zo probeer ik mijn eigen leven in te richten: met genieten EN met leren.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Mark,

    Dankjewel voor je uitgebreide reactie. Klinkt als het beste van Chopra en het beste van Wilson,klopt dat?
    Ik heb zelf trouwens de neiging om "geluk" en "goed (en daarmee fout)" niet aan elkaar te willen koppelen.
    Voor mij heeft geluk niet zozeer te maken met of ik het goed doe in het leven, maar meer of ik erin slaag het leven te nemen zoals het komt en er wat van te kunnen maken.
    Geluk wordt dan een soort basisstroom dat maakt dat je tegenslag beter aan kunt en volop geniet van voorspoed.
    Ik heb het idee dat onze ideeën niet zoveel uit elkaar liggen... klopt dat?

    groeten! Lilian

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Lillian,

    Ja, ik denk dat onze meningen niet zo ver uiteen lopen.
    Met 'goed doen' bedoel ik vooral dat je het gevoel hebt dat je 'het juiste' doet. Het juiste in je eigen ogen, niet zozeer wat er mogelijk van je verlangd wordt.

    Maar ik vind jouw opmerking over het accepteren van het leven zoals het is, ook heel interessant.
    Met name omdat dat minder te maken heeft met wat je doet (in de zin van handelen), maar met het sturen van wat het leven met jou doet.

    Ik ben momenteel het boek 'tegen de onverschilligheid' van Joep Dohmen aan het lezen, dat gaat over levenskunst, dus ik ben helemaal in de mood tav 'doen' en 'niet doen'.

    Groeten

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Mark,

    Ja, en dan "sturen van wat het leven met je doet" door het te nemen en er het beste van te maken. En naast het doen kun je het ook nog laten... ;-)
    Dat boek ken ik niet, waar gaat het over?

    groeten! Lilian

    BeantwoordenVerwijderen